Het internet viert zijn twintigste verjaardag. Ondertussen zijn we zo aan het net gewend geraakt dat we ons misschien nog moeilijk de eerste online-ervaring kunnen herinneren. Het begon waarschijnlijk met onschuldige spelletjes op tienjarige leeftijd om vervolgens in ijltempo over te gaan in sociale media als Noxa, Netlog en Myspace. Nu zitten we met zowat de hele wereldbevolking op Facebook naar elkaar te gapen of op Twitter met elkaar te vogelen. We kunnen die sociale (of is het een anti-sociale?) wereld haast niet wegdenken uit ons dagelijkse leven. Maar wat als we dat wel willen doen? Kunnen we onze virtuele zelf nog verwijderen uit het verstrengelende Web?
The Guardian journalist Mark Rice-Oxley probeerde met de hulp van technologieschrijfster Jemima Kiss zijn onlinewereld te wissen. De vraag rijst of het verwijderen van socialenetwerkprofielen volstaat om ons internetbestaan te beëindigen.
Jemima Kiss legt uit waarom het allemaal niet zo eenvoudig is als het lijkt: "Het is fout te denken dat het internet een andere wereld, een virtuele wereld is. Eigenlijk is het een verlengstuk van onze werkelijke wereld. Daarom is alles wat we nu doen, van shoppen tot e-mail, wel ergens opgeslagen. Het is moeilijk om een deel van ons leven te vinden dat niet online bestaat."
In het volgende filmpje volgen we Rice-Oxley en Kiss in hun poging het internet te verlaten en krijgen we meteen ook tips mee om onze onlinereputatie op te poetsen.
Wided Bouchrika
